سلام به همه دوستان عزیز و مهربونم

باید از همه دوستانی که در سرور پرشین بلاگ فعالیت می کنند معذرت خواهی کنم چون مدتیه اینجا سرعت نت خیلی پایینه و متاسفانه وبلاگهای پرشین اکثر اوقات باز نمیشن. آخه اینجا یک شهر صنعتی و همه تا از سر کار برمی گردند شیرجه میرن تو نت و اصلاً یادشون می ره که disconnect  هم وجود داره البته تقصیر مردم نیست تقصیر شرکتها و کارخانه هاست که 80% بهای نت رو پرداخت می کنند و می شه گفت که فقط پول فیش تلفن رو می دن.

خوب بگذریم فقط اینارو گفتم تا دوستان عزیزم از من نرنجند و دیر سر زدن منو به پای کم سعادتیم بزارن.

به امید روزی که ما هم در کشورمون از اینترنت   Wireleess  به صورت 24ساعته و با سرعت بالا استفاده کنیم. (آه چه رویای شیرینی) 

عاشقانه

زچشم کهربایی رنگ تو برداشتم شوق نگاهم را  و تاجی را که از گلهای لادن در بهار عشق تو با اشک چشمانم پروردم خزان کردم.

نه تنها عشق تو که هر عشق دیگری را من به دل کشتم  و تنها میروم راه امیدم را.

اگر اشکی ز چشمان عسل رنگت برای من پدید آمد  بدان آن قطره ای بودست از دریای خونی که هر شب در غمت از دیده افشاندم.

برو اکنون خداحافظ.

برو لعل درخشانی بشو بر سینه مردی که بوید ازمیان شیب پستانهای تو عطر هوسها را.

و من تنها به کنج معبدی خاموش  کنار چنگ بنشینم  که هر گه دختری آمد بگویم زیر لب پروانه ام گم شد.

برو دیگر ، آه ... برو دیگر خداحافظ.

سلام به همه دوستان عزیز و مهربونم

باید از همه شما عزیزان به دلیل این مدت غیبت معذرت خواهی کنم و باید بگم که توی این مدت دچار که اصلاً آپدیت نکردم و به خونه شما نیومدم دچار یه مشکل اساسی شده  بودم که از اینترنت و شبکه و وبلاگ و هر چیزی که به اینترنت مربوط می شه حالم به هم می خورد و هرچه می کردم نمی تونستم حتی کانکت کنم ولی به هر حال اون دوران هم گذشت چون انسان موجودی فراموشکاره و بدی هارو همیشه با نیروی فراموشی در ذهنش کمرنگ میکنه.

خوب بگذریم همراز باز هم می خواد شروع کنه البته اینبار به خاطر تنهای هاش میخوام بعد مدتها به روز نشدن اینبار با یک متن و یک شعر از فریون مشیری شروع کنم

امیدوارم که شما دوستان عزیز مثل همیشه راهنمای من در این راه باشید.

**************************************************