سالها در تاريكي چنان رفتم كه نور در روز

با رويايي كه به قلبم دروغ مي گفت حالا دلم خوش است

به آرزوهاي بر جاي مانده و روياهاي رسوب كرده

تو اي باران هر چه مي خواهي بر اين شب مغرور ببار ! اما آرام

كه شكسته است شيشه پنجره سامانم حالا مسافري تنهايم

و مي دانم عشق تسلسل حروفي بي رنگ است .